Werden de vrouwen achter de ramen die gesloten zijn gedwongen?
Recentelijk kwam ik deze video tegen waarin een vrouw van het Red Light Secrets Museum in Amsterdam wat dingen uitlegt over prostitutie in Amsterdam. Dat ik geen grote fan ben van dit museum is geen geheim, ik heb al eens een boze blogpost geschreven over hoe dit museum een verkeerd beeld schets van het werken achter de ramen en de vrouwen die daar werken. Het museum lijkt zijn pijlen te willen richten op het idee dat meiden achter de ramen in vieze kamers zouden werken, op smerige bedden (ik moest bijna kotsen toen ik het bed zag in dat museum), en ze proberen erg in te spelen op het 'dit-zou-je-dochter-kunnen-zijn' complex door de toevoeging van teddyberen om mensen hier een slecht gevoel over te geven.
Maar het ergste van dat hele museum was in mijn opinie toch wel die video van Stop The Traffik, die compleet verkeerde informatie verstrekt over mensenhandel op de Wallen, door te beweren dat er 'iedere jaar duizenden vrouwen hier belanden', ondanks het feit dat er maar 400 ramen zijn, en we net aan 1000 raamprostituees hebben in Amsterdam in totaal, en door te beweren dat we hier heen gelokt zijn onder valse voorwendselen, terwijl dat zelfs niet het geval is bij de meeste mensenhandel gevallen.

Dus ik weet al dat de mensen van het Red Light Secrets Museum in Amsterdam slecht geïnformeerd zijn. Niet zo vreemd ook, het museum is immers een project van de gemeente Amsterdam en onderdeel van Project 1012, die als doel heeft het aantal werkplekken voor raamprostituees te reduceren met als excuus gedwongen prostitutie te bestrijden. En het gebouw waar nu dit museum in zit, was ooit eens de werkplek voor raamprostituees. Nu is het slechts een plek waar men verkeerde informatie over ons beroep verspreid, en ik denk niet dat dit puur toeval is.
Eén van de redenen waarom ik dat niet geloof, is natuurlijk omdat het een project van de gemeente Amsterdam zelf is, die foutieve informatie nodig hebben om hun project te rechtvaardigen om meer ramen te sluiten. De tweede reden is dat één van de mensen die aan dit museum heeft meegeholpen Ilonka Stakelborough is, de voormalig voorzitter van stichting Geisha, een organisatie bedoeld was om op te komen voor de rechten van prostituees, maar dat in werkelijkheid nooit deed.
Recentelijk kregen we bevestigd dat Ilonka inmiddels geschorst is door stichting Geisha als voorzitter, door de mensen binnen de organisatie. Niet zo vreemd, als je je bedenkt wat voor onzin ze naar de media verspreidde, en het feit dat ze met dit museum alleen maar zorgde voor een slecht imago van sekswerkers achter de ramen.

Maar dat de mensen van dit museum weinig weten over de realiteit van wat er om hun heen gebeurd, wordt wel weer bewezen in deze video. In de video beweert een vrouw van dit museum dat sommige ramen aan de overkant dicht gaan omdat de vrouwen die daar achter de ramen staan gedwongen zouden worden, zo las ze in de krant.
En inderdaad, de kranten probeerde het zo te laten lijken. Maar we weten nu ook inmiddels dat geen van de ramen waar zij het over had gesloten zijn, ondanks het feit dat ze nu allang gesloten zouden moeten zijn. Dus ook deze berichtgeving lijkt wederom een poging van de gemeente Amsterdam en de burgemeester om de Wallen een slechte naam te bezorgen, wederom zonder bewijs. En de 6 ramen die wel recentelijk werden gesloten, werden niet gesloten omdat daar vrouwen werkten die gedwongen werden, maar omdat de eigenaar van de panden ze verkocht.
Kortom, het is helemaal niet waar dat die ramen gesloten zouden worden omdat vrouwen daar gedwongen zouden werken. Sterker nog, van alle 117 ramen die tot dusver gesloten zijn, is het nog nooit bewezen dat er ook maar één vrouw daar gedwongen zou werken achter die ramen. En dat is een terugkerend iets, want we hebben dit ook zien gebeuren in Utrecht. Ook daar beweerde men ramen te sluiten omdat daar vrouwen gedwongen zouden worden, tot op de dag van vandaag is dat nog niet bewezen.

Sterker nog, als je kijkt naar de 673 ramen die in Nederland inmiddels gesloten zijn, dan zijn bijna al die ramen gesloten onder het mom dat er vrouwen gedwongen achter de ramen zouden werken. Maar in geen van de gevallen is dat ooit bewezen.
Het is de constante universele waarheid over raamprostitutie in Nederland. Ze hebben 673 ramen gesloten, altijd met een excuus die vervolgens nooit bewezen wordt. Maar tegen de tijd dat dit duidelijk wordt zijn die ramen al onder valse voorwendselen gesloten en is het al te laat. De ramen zijn dan gesloten, en als die eenmaal dicht zijn gaan ze ook nooit meer open. Dit is het resultaat van het feit dat het haast onmogelijk is om een nieuwe vergunning te krijgen voor prostitutie, zelfs als ze je daar al terug zouden willen hebben.

Dit bewijst maar weer eens dat men continu probeert prostitutie weg te krijgen, door te liegen en foutieve informatie te gebruiken. Maar het bewijst ook dat mensen dit gewoon klakkeloos aannemen als de waarheid, ondanks het feit dat er keer op keer bewezen wordt dat van de aantijgingen niets waar blijkt.
Raamexploitanten worden steevast weggezet als slechte mensen, die mensenhandel zouden faciliteren en zelfs pooiers zouden helpen bij mensenhandel. Vreemd, aangezien bijvoorbeeld de gemeente Amsterdam heeft getracht middels de BIBOB wet (een procedure waarbij ze een mogelijk crimineel verleden tegen je gebruiken) ze weg te krijgen, maar in alle gevallen bleek dat er niets mis was met de raamexploitanten. Ze konden helemaal niets bewijzen! Keer op keer zie ik dat raamexploitanten de schuld krijgen voor dingen waar men geen enkel bewijs voor heeft!

Ook nu weer probeert de gemeente Amsterdam wederom raamexploitanten een slechte naam te bezorgen, met hun plan om 19 ramen voor sekswerkers te openen. Ze beweren dat dit een 'pooiervrij' bordeel zou zijn, alsof andere bordelen niet 'pooiervrij' zouden zijn, ondanks dat ze geen enkel bewijs hiervoor hebben.
En feit is, dat het absolute onzin is dat die 19 ramen 'pooiervrij' zouden zijn. Deze 19 ramen van de gemeente Amsterdam hebben net zo veel kans op mensenhandel als ieder ander bordeel. Alleen omdat een bordeel gerund wordt door andere mensen, haalt niet ineens het probleem van mensenhandel weg. Maar dat verhaal kan de gemeente Amsterdam natuurlijk niet gebruiken om te rechtvaardigen dat ze nog meer ramen gaan sluiten. Immers, als het niet de schuld is van de raamexploitant, dan valt hun hele bewering om de ramen te sluiten om.

En hoe helpt het sluiten van ramen eigenlijk bij het bestrijden van mensenhandel? Het lost geen enkele probleem op, we duwen het zo alleen maar weg de illegale prostitutie in. De vrijwillig werkende vrouwen worden op deze wijze gedwongen te werken op minder veilige plekken, aangezien er geen andere legale opties meer zijn. En de vrouwen die gedwongen worden, die worden al helemaal niet geholpen hiermee, die verdwijnen in het ondergrondse circuit van de illegale prostitutie.

Feit is dat het nog nooit is bewezen dat de vrouwen die achter de ramen werken die gesloten zijn, of nog gesloten gaan worden, gedwongen worden. Neem nu bijvoorbeeld die 6 ramen die afgelopen januari gesloten werden in de Bethlehemsteeg. Ik ken al die meiden die daar werkte, geen van hen werd gedwongen, dat kan ik garanderen. Toch beweert de gemeente Amsterdam dat het ramen sluit omdat vrouwen gedwongen zouden worden, wat gewoon niet klopt. Immers, als ze die dames dan ook zouden kennen die dan zogenaamd gedwongen zouden worden, waarom help je die dames dan niet maar zet je ze gewoon op straat?
Het andere argument wat de gemeente gebruikt is dat het sluiten van ramen mensenhandel helpt te bestrijden, omdat het gebied kleiner wordt en daardoor makkelijker te controleren is. Maar dat is eigenlijk gewoon niets meer dan zeggen dat je gewoon niet genoeg mankracht hebt, en in plaats van meer geld te investeren in mankracht zetten ze nu deze vrouwen op straat, en richten ze hun aandacht daarmee alleen nog maar op de vrouwen achter de ramen die wel mogen blijven. Met andere woorden, het maakt ze geen zak uit wat er gebeurd met die vrouwen achter de ramen die gesloten worden.

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer
0 Responses

Een reactie posten