Amsterdam zet nog eens 135 prostituees op straat
Ik heb al een tijdje niets meer geschreven. De reden? Ik wordt er moe van. Ik wordt moe van die politici die met sekswerkers praten maar niet echt luisteren. Ik ben moe van de interviews met studenten, die geen enkel resultaat opleveren. Ik wordt er moe van om constant eraan herinnerd te worden dat de gemeente ons weg wilt hebben, en tegelijkertijd beweerd ons 'te helpen'.
De bewering die mensen continu maken is dat ze ons helpen, maar in werkelijkheid duwen ze ons alleen maar verder in de stront. Ze luisteren niet echt, ze praten alleen maar met je zodat ze kunnen zeggen dat ze met prostituees praten. Maar in werkelijkheid luisteren ze niet. Als ze écht zouden luisteren naar ons, dan zou de gemeente per direct hebben besloten om te stoppen met het opkopen van alle ramen. Maar dat doen ze niet. Sterker nog, ze gaan gewoon door!

Ja, ze gaan 'minder' ramen sluiten. Woehoe mensen! Dit lost echt alles op! Want minder ramen sluiten is compleet iets anders dan euh... ramen sluiten? Wacht, niet echt natuurlijk!
Ja, ze gaan minder ramen sluiten. In plaats van 83 ramen, heeft de gemeente besloten 'nog maar' 37 ramen te sluiten. Ja, daarmee worden 46 ramen gered. Alsof je korting krijgt op hoeveel werkplekken ze van je af willen pakken. Maar dat betekent niet dat die vrouwen in die 37 ramen werken hun werkplek niet meer kwijt raken! Sterker nog, die 37 ramen die ze willen sluiten zijn de drukst bezette ramen op de Wallen, namelijk het Sint Annenkwartier. Sterker nog, als je de recente recensies telt van klanten op hookers.nl kom je uit op 135 vrouwen die in deze 37 ramen werken, inclusief mijzelf! En veel meiden die ik ken hebben niet eens een recensie, wat betekent dat het om meer vrouwen gaat dan de 135 die een recensie hebben op hookers.nl.

Dus ja, het zijn 'slechts' 37 ramen. Maar die 37 ramen geven wel een werkplek aan minimaal 135 prostituees in het drukst bezette gedeelte van de Wallen. Deze 135 vrouwen komen straks bovenop de geschatte 375 vrouwen die reeds hun kamers verloren hebben op de Wallen, wat het totaal brengt op zo'n 500 vrouwen. De bordeel eigenaren krijgen tenminste nog een dikke smak geld voor hun panden. Maar wat krijgen wij? Niets! We raken onze (enige) legale werkplekken kwijt, zonder enige vorm van compensatie. We krijgen geen geld. We krijgen geen nieuwe werkplekken. We kunnen nergens anders werken, omdat in het hele land legale werkplekken gesloten worden voor prostitutie. Sterker nog, tussen 2006 en 2014 zijn in totaal 40% van alle legale prostitutie bedrijven gesloten. Tussen 2000 en nu, zijn er 729 prostitutieramen alleen al gesloten! Dat is meer dan 1/3 van alle ramen in Nederland! En dan zijn ze verbaasd dat illegale prostitutie een groeiend probleem is?!

Hier is een overzicht van alle ramen die we hadden in 2000, in vergelijking met nu, en hoeveel er dus gesloten zijn in Nederland:
Vandaag schonk een artikel in de Guardian wat aandacht aan het 'gentricatie project' wat we hier in Amsterdam hebben, waarin ik ook vernoemd wordt. En alhoewel het een goed artikel is, kun je zien hoe weinig mensen verstand hebben over echte mensenhandel en wat er werkelijk gaande is. De zet van de gemeente om te proberen om de raamexploitanten neer te zetten als criminelen heeft blijkbaar goed gewerkt.
In het artikel wordt er bijvoorbeeld gesproken over de komst van Oost-Europese raamexploitanten in de jaren '90. Ik snapte er even niets van, omdat er helemaal geen Oost-Europese raamexploitanten zijn, en er ook nooit zijn geweest. Het duurde even voordat ik me besefte dat het artikel hiermee pooiers bedoelde, maar raamexploitanten zijn geen pooiers.

Het is een testament van de hersenspoelmethode van de gemeente Amsterdam om dit gebied te gentrificeren. Mensen weten niet meer het verschil tussen een legale ondernemer en een crimineel. Raamexploitanten die raambordelen runnen in Amsterdam zijn namelijk legale ondernemers, vrijwel allen Nederlandse mensen. Geen enkele raamexploitant is van Oost-Europese komaf. Maar de hersenspoelmethode van de gemeente Amsterdam heeft zo goed zijn werk gedaan, dat mensen niet eens meer het verschil snappen tussen een raamexploitant en een mensenhandelaar. Dus het doel van de gemeente, om raamexploitanten neer te zetten als criminelen die mensenhandel toe zouden staan en zelfs zouden helpen hierbij, heeft goed gewerkt. Het heeft zelfs zo goed gewerkt, dat iedereen nu lijkt te geloven dat de raamexploitanten de pooiers zijn, en dat ze daarom de ramen dicht moeten doen. Maar dat is dus niet waar.

Echter het succes van deze leugen werkte zo goed, dat andere steden hem geadopteerd hebben. Alkmaar sloot 60 ramen met als reden mensenhandel. Utrecht sloot meer dan 160 ramen met als excuus mensenhandel. En recent sloot Groningen 50 ramen, één derde van alle ramen daar, met wederom als excuus mensenhandel. Ondertussen zijn ook in Amsterdam vorige week weer 11 ramen gesloten. De dames die daad werkten kende ik persoonlijk, aangezien de meeste van hen tegenover mij werkte. Deze vrouwen hebben nu geen baan meer, geen werkplek, geen inkomen, helemaal niets meer. Dat zal die dames vast geholpen hebben hoor! En dan hebben we nog eens 37 ramen te gaan, nog eens 135 vrouwen die hun werkplek op deze manier kwijt raken, inclusief mijzelf.

Ondertussen vestigen steeds meer bedrijfjes die niets te zoeken hebben op de Wallen zich in de buurt. Een jaren 80 stijl video game aracade hal zit nu waar ooit Sexyland zat. De kinderen zullen zich vast thuis voelen tussen al die prostituees daar! Een 'Hangover Information Center' is enige tijd geleden geopend een paar ramen naast die van mij. Nauwelijks gaan daar mensen naar binnen, aangezien niemand die tent serieus neemt. En nu gaan ze een lunchroom openen waar vorig jaar 6 ramen gesloten werden. Alsof Amsterdam daar nog niet genoeg van had!

Een kaart van de Wallen anno 2016. De rode ramen zijn ramen die gesloten gaan worden. De ramen met een kruis erdoor zijn gesloten na Augustus 2012, daarvoor sloten al 66 ramen in de jaren daarvoor. 
In één van de smalste steegjes in de buurt, waar vroeger alleen prostitutie zat, is een klein winkeltje geopend tussen alle prostitutieramen. Ik heb geen idee wat voor winkeltje het is, maar er gaan nauwelijks mensen naar binnen, aangezien niemand dat steegje in durft, immers is het een prostitutie steegje. De eigenaren van deze zaken klagen dan ook in de kranten dat ze toch wel minder klanten krijgen dan ze gedacht hadden en hen beloofd was. Goh, hoe zou dat toch komen? Zal vast en zeker niets te maken hebben met het feit dat ze compleet niet in deze buurt thuis horen, toch?
En terwijl de winkeleigenaren klagen over hun klandizie, gebeurt hetzelfde bij ons. Steeds minder klanten komen naar het Sint Annenkwartier op de Wallen. De felle lampen van de andere winkels om ons heen jagen hen weg. Alle meiden klagen erover dat het werk momenteel tegenvalt en steeds minder lijkt te worden, en voor mij was dit dan ook de reden om na 3 jaar mijn raam daar te verlaten.

Het drukste deel van de Wallen voor de prostituees verliest dus snel klandizie, terwijl de nieuwe ondernemer in de buurt die onze klanten wegjagen, ook klagen over weinig klandizie. Kortom, niemand is er blij mee, en het werkt simpelweg niet.
Ach, nou ja, het zal nu tenminste snel voorbij zijn, aangezien die hele buurt toch straks alleen maar uit dit soort kleine prulwinkeltjes zal bestaan waar niemand naar binnen gaat. Immers, de steegjes zijn zo krap en donker, dat het niet echt prettig aanvoelt om er doorheen te lopen. Dus niet echt een leuke plek om te winkelen, maar perfect voor de klanten van prostituees die juist ongezien bij een dame naar binnen willen.

Straks zijn er dus 135 vrouwen zonder werkplek, met dank aan de gemeente. Zij hebben dan geen werkplek meer, maar ze krijgen ook geen andere werkplek aangeboden, of enige andere vorm van compensatie voor het verlies van hun werkplek en inkomen. Ze zetten ons gewoon op straat. Dat terwijl die kleine prulwinkeltjes subsidies ontvangen van de gemeente, waar ze zonder nooit lang zouden kunnen bestaan, omdat het gewoon niet de buurt is voor dit soort prulwinkeltjes. Maar het ligt niet alleen aan de buurt zelf voor deze winkeltjes. Kijk maar eens naar de kleine boetiekjes, de 'designer' shops en de andere rotzooi die ze er openen. Het is geen wonder dat ze weinig klandizie hebben als je zulke rotzooi probeert te verkopen als 'fashion'.
Wat ik niet begrijp, is waarom de gemeente deze bedrijven blijft subsidiëren die duidelijk niet op de juiste plek in dit gebied zitten, en zonder de subsidie nooit lang zouden kunnen bestaan, simpelweg omdat die prul niet verkoopt. Immers, als je naar een 'high class establishment' toe wilt, zoals de gemeente voor ogen heeft met dit gebied, bestaat er al de PC Hoofdstraat, daar heb je de Wallen niet voor nodig!

Origineel gepost op Behind the Red Light District
Auteur: Felicia Anna
Vertaling: Mark van der Beer